" alt="Hero Image Here">
Οι όγκοι της επίφυσης αντιπροσωπεύουν έναν σπάνιο τύπο όγκων εγκεφάλου, που είναι συνήθως καλοήθεις και η αντιμετώπισή τους απαιτεί ιδιαίτερη γνώση κι εμπειρία.
Ο Δρ. Γούσιας έχει τεράστια εμπειρία κι εξειδίκευση στη χειρουργική αντιμετώπιση όγκων της επίφυσης, έχοντας πραγματοποιήσει εξαιρετικά μεγάλο αριθμό σχετικών επεμβάσεων.
Αυτήν την τεχνογνωσία, που παρείχε επί σειρά ετών σε κορυφαία κέντρα Νευροχειρουργικής της Γερμανίας, όπου θήτευσε ως διευθυντής, πλέον την προφέρει και στην Ελλάδα, μέσω του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών.
Η επίφυση είναι ένας μικρός αδένας στο κέντρο του εγκεφάλου κοντά στον υποθάλαμο. Ο αδένας αυτός συνδέεται με την παραγωγή της ορμόνης μελατονίνης, η οποία επηρεάζει τους κύκλους ύπνου και εγρήγορσης.
Οι όγκοι επίφυσης είναι πολύ σπάνιοι όγκοι. Αντιπροσωπεύουν ένα ποσοστό μικρότερο του 1% των όγκων του εγκεφάλου κι εμφανίζονται συχνότερα σε παιδιά και σε ενήλικες κάτω των 40 ετών.
Τύποι όγκων υπόφυσης
Υπάρχουν διάφοροι τύποι όγκων επίφυσης, οι οποίοι μπορεί να έχουν ως αφετηρία τους γεννητικά κύτταρα ή τα κύτταρα του παρεγχύματος της επίφυσης. Οι όγκοι γεννητικών κυττάρων της επίφυσης περιλαμβάνουν τα γερμινώματα, τα χοριοκαρκινώματα, οι όγκοι του λεκιθικού ασκού και τα τερατώματα.
Οι παραπάνω όγκοι ταξινομούνται με βάση το ρυθμό ανάπτυξής τους, σε 1ου, 2ου, 3ου και 4ου βαθμού. Οι 1ου βαθμού όγκοι έχουν τη βραδύτερη ανάπτυξη, ενώ οι 4ου βαθμού είναι οι πλέον επιθετικοί και αναπτύσσονται κι εξαπλώνονται τάχιστα.
Οι όγκοι επίφυσης μπορεί να είναι:
Η αιτία των περισσότερων όγκων επίφυσης παραμένει άγνωστη. Ωστόσο, τα ιδιαίτερα επιθετικά επιφυσιοβλαστώματα μπορεί να εμφανιστούν σε άτομα με μια κληρονομική γενετική διαταραχή που ονομάζεται ααμφιβληστροειδοβλάστωμα. Συνήθως συνυπάρχει με μια μετάλλαξη σε διάφορα γονίδια, όπως RB1, DICER1.
Η συμπτωματολογία των όγκων της επίφυσης οφείλεται στην πίεση που ασκούν σε γειτονικές πολύ κρίσιμες δομές όπως το στέλεχος και το τετράδυμο πέταλο ή την παρεμπόδιση της κυκλοφορίας του εγκεφαλονωτιαίου υγρού.
Τα συνηθέστερα συμπτώματα περιλαμβάνουν πονοκέφαλο, λήθαργο, αλλαγές στην όραση, βουητά, διαταραχές ακοής, διαταραχές ύπνου, ναυτία και έμετο, διαταραχές μνήμης και ισορροπίας. Οι νέοι με όγκους της επίφυσης μπορεί να εμφανίσουν πρόωρη ή καθυστερημένη εφηβεία.
Η διάγνωση ξεκινά με λήψη λεπτομερούς ιστορικού του ασθενούς και φυσική εξέταση από το θεράποντα ιατρό, η οποία περιλαμβάνει νευρολογική εξέταση.
Επί υποψίας όγκων επίφυσης, ενδέχεται να χρειαστούν οι παρακάτω εξετάσεις:
Η αντιμετώπιση των όγκων επίφυσης αποτελεί συνάρτηση πολλών παραμέτρων, όπως ο τύπος και το μέγεθος του όγκου και η γενική κατάσταση υγείας του ασθενούς.
Συνήθως, οι όγκοι επίφυσης αφαιρούνται με χειρουργική επέμβαση, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις (π.χ. γερμινώματα) μπορούν να αντιμετωπιστούν με ακτινοβολία.
Για όγκους υψηλού βαθμού, όπως επιφυσιοβλαστώματα, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση, ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία.
Υπάρχουν διάφορες τεχνικές για τη χειρουργική εξαίρεση των όγκων επίφυσης, με πιο συνηθισμένη την υποινιακή κρανιοτομή. Η εκτομή τους θέτει ορισμένες προκλήσεις, όπως βαθύ χειρουργικό πεδίο, ζωτικής σημασίας παρακείμενες νευραγγειακές δομές και στενός διάδρομος εργασίας. Ωστόσο, στα χέρια ενός έμπειρου κι εξειδικευμένου νευροχειρουργού η εκτομή των όγκων επίφυσης διενεργείται με απόλυτη ασφάλεια κι αποτελεσματικότητα, αποφεύγοντας τον τραυματισμό του στελέχους ή των αγγείων του εν τω βάθει φλεβικού συστήματος.
Καθώς οι περισσότεροι όγκοι επίφυσης είναι καλοήθεις, η αποτελεσματική χειρουργική αντιμετώπιση με ολική εξαίρεση του όγκου ισοδυναμεί με ίαση.
Οι όγκοι της επίφυσης μπορεί να προκαλέσουν αποφρακτικό υδροκέφαλο, δηλαδή συσσώρευση εγκεφαλονωτιαίου υγρού σε μια περιοχή του εγκεφάλου. Η περίσσεια υγρών αυξάνει την πίεση στον εγκέφαλο, η οποία μπορεί να είναι σοβαρή.
Αν και συχνά η εν λόγω κατάσταση αντιμετωπιζόταν στο παρελθόν με την τοποθέτηση βαλβίδας εγκεφάλου, για την παροχέτευση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού, με αυτόν τον τρόπο αντιμετωπιζόταν μόνο το σύμπτωμα κι όχι το πραγματικό αίτιο, που ήταν η παρουσία όγκου στην επίφυση.
Η εκτομή του όγκου είναι εκείνη που λύνει το πρόβλημα στη ρίζα του και αποκαθιστά την ομαλή ροή του εγκεφαλονωτιαίου υγρού. Σε περίπτωση που χρειασθεί συμπληρωματικά μια παροχέτευση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού, αυτό είναι σαφέστατα προτιμότερο να γίνει μέσω μιας πολύ απλής επέμβασης, της λεγόμενης ενδοσκοπικής κοιλιοστομίας παρά της αναχρονιστικής τοποθέτησης βαλβίδας.
Ακολουθηστε μας
