Η σπονδυλική στένωση είναι μια συχνότατη διαταραχή της σπονδυλικής στήλης, η οποία προκαλεί έντονο πόνο στον αυχένα και την πλάτη, με συνέπεια να διαταράσσουν την καθημερινότητα των ασθενών και να βιώνουν σημαντική επιδείνωση στην ποιότητα ζωής τους.
Σήμερα, αντιμετωπίζεται με ασφάλεια κι αποτελεσματικά χάρη σε σύγχρονες κι ελάχιστα επεμβατικές χειρουργικές τεχνικές που διενεργούνται μέσα από μικρές οπές, καθιστώντας παρωχημένα τα συμβατικά, ανοικτά χειρουργεία και τις μεγάλες τομές του παρελθόντος.
Ο Δρ. Γούσιας έχει μεγάλη εμπειρία στη χειρουργική αντιμετώπιση της σπονδυλικής στένωσης, έχοντας θητεύσει επί σειρά ετών ως διευθυντής σε κορυφαία κέντρα Νευροχειρουργικής στη Γερμανία.
Η σπονδυλική στένωση αφορά στη στένωση των χώρων εντός της σπονδυλικής στήλης, με συνέπεια να ασκείται πίεση στα νεύρα που διέρχονται εντός αυτής. Η σπονδυλική στένωση μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε επίπεδο της σπονδυλικής στήλης, ωστόσο είναι πιο συχνή στην οσφυϊκή και αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Εμφανίζεται το ίδιο συχνά σε άνδρες και γυναίκες, κυρίως μετά τα 50 έτη.
Σπονδυλική στένωση οσφυϊκής μοίρας
Όταν εκδηλώνεται στη μέση (οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης), η σπονδυλική στένωση προκαλεί συχνά νευρογενή χωλότητα ή συμπίεση των νευρικών ριζών. Συνήθως, ο ασθενής με συμπτωματική σπονδυλική στένωση θα έχει πόνο, μούδιασμα και αδυναμία στα πόδια ή κάποιο συνδυασμό αυτών των συμπτωμάτων, τα οποία επιδεινώνονται με την ορθοστασία και το περπάτημα και στη συνέχεια ανακουφίζονται με ανάπαυση ή καθιστική θέση. Η οσφυϊκή στένωση έχει αργή εξέλιξη και η επίπτωσή της είναι προοδευτική.
Σπονδυλική στένωση αυχενικής μοίρας
Η σπονδυλική στένωση στον αυχένα είναι, εν γένει, ένα πιο σοβαρό πρόβλημα από τη σπονδυλική στένωση στη μέση, καθώς μπορεί να επηρεάσει τον νωτιαίο μυελό, προκαλώντας μυελοπάθεια. Ως συνέπεια, μπορεί να προκληθεί αδυναμία ή μούδιασμα των χεριών και των ποδιών και προοδευτική αδεξιότητα των χεριών και κατά το περπάτημα.
Η σπονδυλική στένωση μπορεί να είναι:
Παράγοντες κινδύνου
Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που προδιαθέτουν για σπονδυλική στένωση, με κυριότερο την ηλικία, καθώς πρόκειται για εκφυλιστική νόσο.
Άλλοι παράγοντες κινδύνου είναι οι εξής:
τραυματισμοί στη σπονδυλική στήλη, π.χ. κατάγματα από τροχαία ατυχήματα ή αθλητικές κακώσεις
Η οσφυϊκή και η αυχενική σπονδυλική στένωση προκαλούν πολύ συγκεκριμένα συμπτώματα ανάλογα με το βαθμό συμπίεσης:
Η διάγνωση της σπονδυλικής στένωσης τίθεται έπειτα από λήψη λεπτομερούς ιατρικού ιστορικού του ασθενή και την κλινική του εξέταση κι επιβεβαιώνεται μετά από απεικονιστικό έλεγχο. Οι απεικονιστικές εξετάσεις περιλαμβάνουν ακτινοσκόπηση, αξονική και μαγνητική τομογραφία ή αξονική μυελογραφία.
Η θεραπεία της σπονδυλικής στένωσης εξαρτάται από το βαθμό εξέλιξης της νόσου και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων.
Σε αρχικό στάδιο εφαρμόζεται συντηρητική θεραπεία, εκτός εάν υπάρχουν σημαντικά νευρολογικά ελλείμματα. Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής (αντιφλεγμονώδη φάρμακα), ανάπαυση και φυσικοθεραπεία.
Ειδικότερα, η θεραπεία της οσφυϊκής στένωσης στα αρχικά στάδια συνίσταται σε φυσικοθεραπεία. Η θεραπεία της πιο προχωρημένης οσφυϊκής στένωσης συχνά περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση για την αποσυμπίεση των νεύρων και του σάκκου. Συνηθέστερα, αυτό επιτυγχάνεται με μια ημιπεταλεκτομή ή πεταλεκτομή, κατά την οποία αφαιρείται η οροφή του σπονδυλικού σωλήνα για να ανακουφιστεί η συμπίεση.
Όμοια, η αυχενική στένωση τυπικά απαιτεί χειρουργική επέμβαση για την αποσυμπίεση του νωτιαίου μυελού και την αποκατάσταση της φυσιολογικής διαμέτρου του σπονδυλικού σωλήνα.
Σήμερα, η χειρουργική επιδιόρθωση της σπονδυλικής στένωσης, τόσο στην αυχενική όσο και στην οσφυϊκή μοίρα διενεργούνται μέσω ελάχιστα επεμβατικών ενδοσκοπικών τεχνικών, που σε αντίθεση με τα συμβατικά, ανοικτά χειρουργεία με τις μεγάλες τομές, πραγματοποιούνται μέσα από μικρές οπές ελαχιστοποιώντας σημαντικά τον τραυματισμό των παρακείμενων δομών και διασφαλίζοντας:
Ακολουθηστε μας
